Historia marihuany na świecie (cz. 1): Od zarania dziejów do konopnej prohibicji

Historia marihuany na świecie pokazuje, jak bogata jest kultura konopna; jak blisko człowiek jest związany z tą rośliną — abstrahując już od układu endokannabinoidowego — i jak powszechnie była ona wykorzystywana w absolutnie każdej cywilizacji, która napędzała postęp na świecie.

A jednak przez cały XX wiek i początki XXI wieku marihuana była niesprawiedliwie stygmatyzowana. Do niedawna próbowano ludziom wmówić, że marihuana to wynalazek z Meksyku, który niszczy im życie i próżno szukać w niej czegokolwiek dobrego. Dzisiaj, dzięki ponad 25 tysiącom badań naukowym w temacie terapeutycznego wykorzystania konopi, wiemy, że retoryka z ubiegłego wieku jest stekiem bzdur wywołanych masową dezinformacją i niefortunnym konfliktem interesów.

Nie bez powodu rynek konopny wchodzi dziś w Ameryce w fazę renesansu, a kolejne kraje Europy luzują swoją politykę względem marihuany — zarówno jej medycznego, jak i rekreacyjnego wykorzystania.

Już w 1916 roku w biuletynie wydanym przez amerykański Departament Rolnictwa za „the next billion dollar crop,” czyli w wolnym tłumaczeniu uprawną żyłę złota.

Nic dziwnego, wszak konopie mają mnóstwo zastosowań i stanowią lwią część koszmarów lobbystów w przemyśle tekstylnym, paliwowym, blacharskim, budowlanym, ale przede wszystkim farmaceutycznym.

To dlatego, że przemysł konopny sam w sobie jest już dziś potężnym lobby, wychodząc jedynie nieśmiało poza Amerykę Północną.

Globalna legalizacja marihuany jest więc kwestią bardzo niedalekiej przyszłości. Jak to mówią, historia lubi się powtarzać.

A dla kultury, która ma ponad 5000 lat, powtórka po prawie stuletniej przerwie to pestka.

Albo nasionko.

Zapraszamy Was na piękną podróż w czasie!

Historia konopi włóknistych i marihuany na świecie

W lutym mieliśmy przyjemność dawać wykład na temat historii kryminalizacji marihuany na świecie podczas kongresu Viva Zioła na Collegium Da Vinci SWPS w Poznaniu. Ponieważ wykład skupiał się w dużej mierze na zdelegalizowaniu przemysłu konopnego w USA, samej historii marihuany musieliśmy poświęcić mniej czasu i nieco skompresować wiedzę, którą udało nam się zebrać i usystematyzować.

Na samym końcu artykułu znajdziecie pełną bibliografię, z której korzystaliśmy przy opracowaniu osi czasu dla konopi włóknistych i marihuany.

Przygotujcie sobie jakieś pyszne stonerskie jedzonko, bo mamy dla Was równie sycącą lekturę.

Historia konopi i marihuany w Epoce Kamienia Łupanego (The Stoned Age?)

10 000 p.n.e.: Pierwsze wzmianki o wykorzystaniu konopi

Pierwsze ślady wykorzystania konopi odkryto na terenach dzisiejszego Tajwanu. W tajwańskiej wiosce Sate odkryto sznury konopne stosowane przez ówczesnych garncarzy.

Oznacza to, że konopie były jednymi z pierwszych roślin uprawnych na Ziemi. W artykule traktującym o zrównoważonym rolnictwie, który opublikowano w 2009 rok una łamach Scientific American, Richard Hamilton popiera tę teorię:

„Człowiek, jakiego znamy, pojawił się jakieś 250 tysięcy lat temu, więc rolnictwo wydaje się względnie nowym wynalazkiem ponieważ sięga raptem 10 tysięcy lat wstecz. To właśnie człowiek wymyślił rolnictwo, kładąc fundamenty pod cywilizowanie świata.”

Przesłanki o konopiach jako jednej z pierwszych roślin uprawnych pojawiły się już wcześniej, dokładnie w 1977 roku. Carl Sagan — amerykański astronom i pionier w dziedzinie neurobiologii — poszedł wtedy o krok dalej, sugerując, że to właśnie konopie były głównym motorem napędowym dla cywilizacji.

4 000 p.n.e.: Konopie w wiosce Pan-p’o

W Chinach konopie — a właściwie ich nasiona — wchodzą w skład tzw. „pięciu nasion”. W wiosce Pan-p’o ma wtedy prawdopodobnie początek konopnego przemysłu tekstylnego, skąd rozwija się aż do Turkiestanu, gdzie ubrania konopne zyskują dużą popularność ze względu na swoją wytrzymałość (1).

Starożytność: marihuana i konopie włókniste w czasach starożytnych imperiów

2737 p.n.e.: Konopie i cesarz Shen-Nung

Cesarz Shen Nung odkrywa właściwości terapeutyczne marihuany w formie naparu. Kwiaty konopi indyjskich zostają wpisane do chińskiego lekospisu jako lekarstwo na reumatyzm, bóle menstruacyjne, stany zapalne, dnę moczanową oraz demencję starczą.

2000 — 800 p.n.e.: Bhang! Czyli Hindusi namiętnie piją mleko z marihuaną

Na ten okres przypada rozkwit kultury konopnej w Indiach. Marihuana stanowi ważny element kultury Hinduskiej, głównie w odniesieniu do pół-boga Shivy, który nad wyraz często portretowany jest z ciężkimi, zaczerwienionymi oczami, przyjemnym uśmiechem i glinianą fajką.

Na cześć Shivy Hindusi spożywają Bhang, czyli napój na bazie mleka i marihuany. Do przygotowania Bhang używa się suszonych kwiatów, liści i łodyg konopi, a także przypraw (cynamon, kardamon, kurkuma).

Bhang zostaje wpisany do świętego tekstu hinduskiego „Atharvaveda” („Nauka o Urokach”). Marihuana znajduje się tam w kategorii „Rośliny święte”, jako jedna z pięciu.

Bhang stosuje się w celach medycznych, duchowych i rekreacyjnych.

2000 – 1400 p.n.e.:  Konopie i Scytowie

Scytowie — koczownicze plemię zamieszkujące regiony indoeuropejskie — wykorzystują  kwiaty i liście konopi w łaźniach parowych, a nasiona spalają podczas pogrzebów.

2000 – 1000 p.n.e.: Marihuana w medycynie ajurwedyjskiej

Konopie w Indiach to nie tylko Bhang. Hindusi bardzo szeroko korzystają z właściwości medycznych marihuany. Konopie stosuje się w leczeniu stanów lękowych, epilepsji, guzów, suchego kaszlu, wymiotów i wścieklizny.

Marihuana w Indiach nosi nazwę „Atharva Veda”, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „źródło szczęścia”, „zwiastująca wolność” i „dająca radość” (2).

1500 p.n.e.: Papirus Ebersa

Konopie zostają wpisane do oficjalnego egipskiego lekospisu jako lek na przewlekłe stany zapalne, jaskrę oraz hemoroidy.

1213 p.ne.: Ramzes Drugi – ale stoner pierwszy?

Ramzes II, jeden z najwybitniejszych faraonów egipskich i największych zdobywców ery starożytnej został pochowany ze sporą ilością pyłu z marihuany na mumii. Według badaczy pył nadawał się jeszcze do konsumpcji. Warto przy tym wspomnieć, że Ramzes II przeżył 96 lat z doskonałym uzębieniem w czasach, gdy średnia wieku mieszkańców Egiptu wynosiła ok. 40 lat (3).

Dzisiaj wiemy, że kannabinoidy wspierają neurogenezę i mineralizację kości. No cóż…

900 p.n.e: Konopie i Asyryjczycy

Asyryjczycy wykorzystują psychoaktywne właściwości marihuany do celów rekreacyjnych oraz w leczeniu schorzeń psychicznych (4).

700 – 600 p.n.e: Zendavesta

Konopie zostają zapisane na kartach starożytnego perskiego tekstu „Zendavesta”. Persowie rozpływali się nad indyjskim napojem bhang, a samą marihuanę określali jako „dobry psychodelik” (5).

600 p.n.e: Konopie w Rosji

Pierwsze ślady użytkowania konopi w Rosji pochodzą z 600 r. p.ne. i dotyczą wykorzystania konopnych lin w przemyśle budowlanym. Co ciekawe, ok. 2000 r. p.n.e. na terenach dzisiejszej Rosji odkryto prawdopodobnie pierwsze bongo, które składało się z wydrążonych łodyg bambusa zainstalowanych w prymitywnej sieci irygacyjnej pod ziemią.

500 p.n.e. Konopie na północy Europy

Herodot, grecki historyk uznawany za ojca historii, opisuje zastosowanie nasion konopnych w obrządkach pogrzebowych na terenach północnej Europy.

W 1940 roku archeolodzy odkrywają grób scytyjskiej pary z czasów Herodota, którą pochowano z dwoma pojemnikami na palone kadzidełka (6). W jednym z nich znajdował się woreczek z nasionami konopi.

W tym samym roku niedaleko Berlina zostaje wykopana urna z kwiatami, liśćmi i nasionami konopi — najprawdopodobniej również sprowadzona na te tereny przez Scytów właśnie z północy Europy.

430 p.n.e.: „Dzieje” Herodota

Herodot systematyzuje w „Dziejach” swoje odkrycia na temat rekreacyjnego i rytualistycznego zastosowania konopi przez Scytów.

100 p.n.e. Produkcja papieru konopnego w Chinach

Chiny jako pierwszy kraj na świecie rozpoczynają produkcję papieru z konopi. Stamtąd pochodzą również pierwsze zapiski utrwalone na papierze konopnym.

100 p.n.e. – rok „0”: Pen Ts’ao Ching

Taoiści wydają pisemny komentarz do chińskiego lekospisu Pen Ts’ao Ching (7), w którym możemy przeczytać, że:

Owoc kwiatu konopi przyjęty w nadmiarze przez osobę nieświadomą może wywołać w niej uczucie psychodelicznej podróży. Gdy jednak korzysta się z niego przez bardzo długi czas, pozwala na lepsze komunikowanie się z własną duszą i przynosi ukojenie ciału.

Z marihuany korzystają także chińskie wyrocznie i prorocy, i tu kolejny cytat:

(…) wyrocznie wykorzystują konopie w formie naparu w połączeniu z korzeniem żeń-szenia, aby przewidywać wydarzenia z niedalekiej przyszłości.

Historia konopi włóknistych i marihuany na przełomie dziejów

0 – 100 a.d. Samarytanie i haszysz

Samarytanie kolekcjonują haszysz w złotych szkatułkach razem z nasionami kolendry i solą (odkrycie z grobowców z terenów dzisiejszej Syberii).

23 – 79 a.d. Konopie w „Historii naturalnej”

Pliniusz starszy pisze o sznurach konopnych oraz przeciwbólowych właściwościach marihuany w swojej pracy „Historia naturalna”.

41 – 127 a.d. Marihuana w raportach Plutarcha

Plutarch opisuje wojowniczy lud Traków oraz ich zwyczaje związane z korzystaniem z konopi w celach odurzających. Trakowie wrzucali kwiaty konopi do ogniska, inhalowali dym, po czym kładli się spać. Co ciekawe, Plutarch pisze o tym rytuale w sposób zupełnie neutralny.

70 a.d. Marihuana wchodzi do lekospisu Imperium Rzymskiego

Dioskurydes wpisuje konopie indyjskie do oficjalnego lekospisu na zalecenie Nerona. Czyli, jak widać, Neron nie tylko miasta lubił palić.

130 – 200 a.d. Galen i medyczna marihuana

Galen, jeden z najwybitniejszych lekarzy greckich, opisuje medyczne zastosowanie konopi w leczeniu infekcji, bólu i stanów zapalnych dróg moczowych.

207 a.d. Hua T’o

Hua T’o zapisuje się na kartach historii medycyny chińskiej jako pierwszy lekarz, który stosuje terapie kannabinoidami w leczeniu bólu. Oprócz tego Hua T’o wykorzystuje mieszankę konopi, opium i haszyszu do znieczulania pacjentów przed zabiegami.

300 a.d. Jerozolima: ziele święte na Ziemi Świętej

Starojudaistyczne praktyki lekarskie w Jerozolimie obejmują podawanie marihuany kobietom podczas porodów w celu redukcji intensywności skurczów i rozluźnienia mięśni, co ma na celu przyspieszenie porodu.

Konopie włókniste i marihuana w Średniowieczu (nie takie ciemne te Wieki Ciemne)

570: Konopie we Francji

Francuska królowa Arnegunda zostaje pochowana z tkaninami konopnymi.

500–600: Marihuana w Talmudzie

W Talmudzie, jednej z podstawowych ksiąg Judaizmu, zostają opisane właściwości euforyczne konopi indyjskich oraz ich wykorzystanie w rytuałach religijnych.

Co ciekawe, marihuana występuje także w Starym i Nowym Testamencie; odkrycie to możemy przypisać polskiej badaczce z Uniwersytetu Jagiellońskiego Sarze Benetowej (Sulah Bennet), która doszła do tego, że dzisiejszy termin „cannabis” pochodzi ze starohebrajskiego Kanneh Bosm, co w wolnym tłumaczeniu oznacza krzew wonny.

Wiele schorzeń — w tym również przewlekłych — opisanych w Biblii oraz proces ich leczenia z użyciem „mirry z krzewu wonnego” (na którą jest też przepis w Świętej Księdze) to schorzenia, które dzisiaj oficjalnie kwalifikują się do leczenia medyczną marihuaną (np. epilepsja, trąd, jaskra).

850: Konopie i Wikingowie

Wikingowie również mają swój wkład w historię konopi na świecie. Chociaż nie wspomina się w ich temacie nic na temat marihuany, to przynajmniej możemy im przypisać zapoznanie ziemi norweskiej z konopiami włóknistymi, głównie z nasionami i sznurami, które przetwarzali z dojrzałych roślin.

900 – 1000: Konopie w krajach arabskich

Podczas gdy Europa odkrywa kolejne zastosowania dla konopi włóknistych, Arabowie odkrywają medyczne oraz odurzające właściwości haszyszu. Haszysz staje się na tyle popularny, że arabscy uczeni zaczynają debatować nad konsekwencjami rozprzestrzeniania się tej skoncentrowanej formy żywicy konopnej na tak szeroką skalę.

1000: Konopie we Włoszech

Konopie podbijają europejski przemysł tekstylny oraz budowlany, a z czasem trafiają do Włoch. Włosi wykorzystują liny konopne na statkach (11).

1025: Awicenna

Awicenna, perski lekarz, filozof i uczony wydaje dokument pt.  „Kanon Medycyny”. Awicenna podkreśla w nim szerokie zastosowanie konopi indyjskich, m.in. w leczeniu obrzęków, infekcji, a także ostrych, przewlekłych bólów głowy. „Kanon Medycyny” Awicenny miał ogromny wpływ na kształtowanie się medycyny zachodniej na przestrzeni XII i XIX wieku.

1090: Legendy o haszyszu i Assasynach

Hasan ibn al-Sabbah zostaje pierwszym w historii przywódcą zakonu Nizari, znanego także jako zakon Assasynów. Zakon składa się z najemników-zabójców, którzy — jeśli wierzyć wczesnej literaturze arabskiej — odurzają swoje ofiary haszyszem tuż przed tzw. „pocałunkiem śmierci”.

1155 – 1221: Rzekome odkrycie haszyszu

Sufita Sheik Haydar próbuje wykorzystać popularność haszyszu oraz konopi indyjskich, uzurupując sobie ich odkrycie. Dziś jednak wiemy, że haszysz był znany ludzkości dużo wcześniej w Iraku, Egipcie i Syrii — nie mówiąc już o Indiach i Nepalu, gdzie prawdopodobnie narodziła się kultura tworzenia haszyszu.

1171 – 1341: Konopie w Syrii

Duchowni syryjscy sprowadzają konopie i haszysz do Egiptu za czasów panowania dynastii Ajjubidów.

1271 – 1295: Marco Polo, skręcaj lolo

W raportach Marco Polo znajdują się potwierdzenia z tzw. drugiej ręki, jakoby Hasan ibn al-Sabbah i jego zakon Asasynów wykorzystywali haszysz do odurzania swoich ofiar przed wykonaniem egzekucji. W tym czasie rośnie również popularność marihuany w Europie.

1300: Medyczna marihuana w Afryce

Handlarze arabscy sprowadzają konopie z Indii do wschodniej Afryki, gdzie zostały szybko spopularyzowane wśród ludów natywnych. Mieszkańcy tego kontynentu wykorzystują konopie w leczeniu astmy, gorączki, malarii i czerwonki.

Z roku ok. 1300 pochodzą pochodzą również pierwsze fajki do palenia ziół wykopane przez archeologów na terenach Etiopii. Owe fajki były wypełnione kwiatami konopi.

1378: Pierwsza na świecie próba uregulowania marihuany

Ottoman Emir Soudon Scheikhouni wydaje dekret przeciwko spożywaniu haszysz, ponieważ korzystała z niego zbyt duża część imperium (13). Czyli, jak to zazwyczaj bywa, nieuzasadniony strach doprowadził do nieprzemyślanej decyzji.

Konopie i marihuana w czasach Renesansu i Wielkich Odkrywców

1500: Hiszpańska konkwista

Hiszpanie sprowadzają marihuanę do Ameryki Południowej. Natywne ludy Ameryki korzystają wtedy raczej z konopi włóknistych, głównie w produkcji ubrań oraz lin, jednak z czasem zaczynają odkrywać właściwości medyczne konopi indyjskich, jak również ich działanie odurzające.

1526: Haszysz w Afganistanie

Babur Nama, założyciel i pierwszy cesarz imperium Mogołów zajmuje się badaniem historii haszyszu w Afganistanie.

1532: Konopie po raz pierwszy wspomniane medycynie francuskiej

Francuski lekarz Francois Rabelais wspomina medyczne właściwości marihuanie w swojej pracy „Gargantua i Pantagruel” (14). Pisze o tym M. Leon Fay w swoim monografie zatytułowanym „Rabelais: botanik”, gdzie wyjaśnia, że zioło „pantagruelion” to tak naprawdę zioło, którego w Warszawie w jeden weekend przepala się dziś ok. 1,5 tony.

1533: Uprawa konopi jako obowiązek narodowy w Anglii

Król Henryk VIII wprowadza kary finansowe dla rolników, którzy nie uprawiają konopi włóknistych na cele przemysłowe. Wprowadza dekret, według którego gospodarstwa rolne mają przeznaczać 1/4 akra pod uprawę tej rośliny. Celem dekretu jest maksymalizacja produkcji konopi przemysłowych w kraju i zdominowanie europejskiego rynku. W tamtych czasach konopie włókniste służą głównie za liny i ubrania, ponieważ są 3 razy bardziej wytrzymałe od bawełny, a dodatkowo odporne na słoną wodę. Za panowania Henryka VIII konopie były główną rośliną uprawną w Anglii, a do wczesnych lat 20 XX wieku, 80 procent ubrań w Zjednoczonym Królestwie stanowiły ubrania z konopi.

1549: Niewolnicy na plantacji palą zioło dla rekreacji — bo mają do tego prawo

Niewolnicy przywiezieni z Angoli na tereny północnowschodniej Brazylii sprowadzają z sobą konopie indyjskie, a ich właściciele pozwalają im uprawiać je pomiędzy trzciną cukrową. Mogli też palić marihuanę pomiędzy zbiorami (15).

1550: Konopie w poezji

Mohammed Ebn Soleiman Foruli — poeta z Bagdadu — tworzy epicki poemat „Benk u Bode”, w którym za pomocą alegorii rozprawia o wyższości haszyszu nad winem.

Co ciekawe, historia pokazuje, że Europejscy twórcy również zdawali się nie stronić od marihuany. Jak możemy przeczytać w The Telegraph, w 2001 roku archeolodzy odkryli na terenie będącym onegdaj ogródkiem Szekspira kilka fajek. Co prawda fajki były puste, ale późniejsza analiza laboratoryjna osadu wykazała na nich ślady spalonej żywicy konopnej.

Pamiętacie takie powiedzenie, że Szopen, gdyby żył, też by pił?

No to, słuchajcie… Romeo, gdyby się o Julię nadal starał, też by jarał.

1563: Medyczna marihuana trafia do Portugalii

Portugalski lekarz Garcia da Orta opisuje medyczne zastosowanie marihuany w swojej pracy „Colloquies on the Simple and Drugs of India”.

1578: Marihuana jako antybiotyk i lek przeciwwymiotny

Li Shih-Chen, jeden z najbardziej cenionych uczonych medycznych i pisarzy w Chinach, rozpisuje się na temat marihuany jako antybiotyku oraz potencjalnym środku przeciwwymiotnym.

1600: Konopny handel rozwija się w najlepsze

Rosja podpisuje ogromny kontrakt eksportowy na konopie do Anglii. Jako główny producent konopi przemysłowych we wschodniej Europie, Rosja zaczyna rozszerzać swoją strefę wpływów na zachód, przyczyniając się tym samym do bardzo dynamicznego rozwoju przemysłu konopnego na całym kontynencie.

Historia marihuany i konopi włóknistych w USA i na świecie: Od pielgrzymów do prohibicji

1606 – 1632: Pierwsze uprawy w USA

Brytyjczycy i Francuzi zaczynają uprawę konopi włóknistych na terenie swoich kolonii w Virginii, Plymouth i Port Royale.

1612: Konopie w Jamestown

Osadnicy z Jamestown uprawiają konopie ze względu na ich niezwykle wytrzymałe włókna, których później używają do produkcji żagli, sznurów i ubrań.

1621: Marihuana jako antydepresant

Robert Burton opisuje marihuanę jako skuteczny antydepresant w swojej pracy „Anatomia melancholii”.

1753: Pierwsza w historii botaniczna klasyfikacja roślin konopi

Karol Lineusz wprowadza do klasyfikacji botanicznej rodzinę roślin Cannabis sativa. W tym czasie nikt nie zna jeszcze terminu „marihuana” a obie rośliny z gatunku Cannabis sativa L. — konopie włókniste oraz indyjskie — traktowane są po prostu jako konopie (cannabis) (18).

1764: Pierwsza apteka z medyczną marihuaną w historii

W Nowej Anglii powstaje „The New England Dispensatrory”, prawdopodobnie pierwsza apteka/dyspensarium, które oficjalnie sprzedaje marihuanę i ekstrakty robione na bazie suszu z konopi indyjskich.

1776: Pierwsze plantacje konopne w Kentucky

Kentucky staje się kolebką amerykańskiego rolnictwa. Większość plonów konopnych w USA z początków XIX wieku pochodzi właśnie z tamtego stanu.

1798: Napoleon i jego przeprawy z haszyszem

Napoleon podczas swoich podbojów odkrywa, że zdecydowana większość egipskiej klasy robotniczej regularnie spożywa haszysz. Kiedy okazuje się, że żołnierze armii Napoleona przejęli od Egipcjan ten zwyczaj, cesarz wydaje całkowity zakaz konsumpcji haszyszu wśród swoich legionów z obawy przed późniejszą niesubordynacją (i prawdopodobnie zbyt pokojowym nastawieniem do życia) (19).

1800: Plantacje marihuany rozwijają się na szeroką skalę w USA

Marihuana (wtedy jeszcze pod nazwą „konopie indyjskie”) jest uprawiana m.in. w Kalifornii, Georgii, Kentucky, Mississippi, Nebrasce, Nowym Jorku i Kalifornii. Trend konsumpcji haszyszu dociera z Francji również do Ameryki Północnej, a przemysł haszyszowy rośnie prężnie od Rosji aż po Chiny.

1809: Asasyni czy Haszyszyni?

Według jednego z najbardziej wpływowych arabistów Antoine Sylvestre de Sacy, termin „assasin” ma swoje źródło w słowie „hashishin”, co wyjaśniałoby wcześniejsze legendy o średniowiecznych najemnikach oraz ich nietypowym sposobie neutralizowania swoich ofiar.

1839: William O’Shaugnessy i pierwszy tytuł rycerski za marihuanę

William O’Shaugnessy to szkocki lekarz, któremu zawdzięczamy usystematyzowanie nauki o konopiach indyjskich w medycynie. Jako wielki pasjonat Indii, O’Shaugnessy zatrudnia się w East India Company, gdzie zajmuje się badaniem właściwości medycznych marihuany — stamtąd pochodzi bowiem najwięcej dowodów na ich zastosowanie terapeutyczne. Po powrocie publikuje swoje odkrycia, dając siłę napędową do badań nad konopiami w medycynie wśród państw Europy, a później w Ameryce Północnej. O’Shaugnessy ma także swój udział w przypieczętowaniu panowania Imperium Brytyjskiego w Indiach dzięki zastosowaniu innowacyjnej (jak na tamte czasy) sieci telegraficznej komunikacji szyfrowej. Za całokształt swoich osiągnięć zostaje odznaczony tytułem rycerskim.

1843 – 1846: Klub haszyszystów

Francuski pisarz Gautier publikuje „Club des Hashischins” — książkę z opowiadaniami o Persach praktykujących odurzanie się różnymi naturalnymi substancjami, szczególnie haszyszem (jak wskazuje tytuł).

1850: kolejny przełom w historii — marihuna w amerykańskim lekospisie

Konopie indyjskie zostają oficjalnie zarejestrowane w lekospisie USA.

1854: John Greenleaf Whittier

John Greenleaf Whittier jako pierwszy amerykański pisarz wspomina o właściwościach psychoaktywnych konopi indyjskich, a także o ich rekreacyjnym użytku.

1850 – 1915: Medyczna marihuana jest wszędzie

Konopie indyjskie można zakupić bez problemu w każdej aptece, w dodatku bez recepty. Leki na bazie nalewek z marihuany i haszyszu podawane są każdej grupie wiekowej, od noworodków (kremy, plastry i olejki) po osoby starsze (haszysz i nalewki). Należy nadmienić, że leki robione są z koncentratów z marihuany — korzystanie z suszu jest raczej mało popularne (do czasów Rewolucji Meksykańskiej). Później Amerykanie poszli jeszcze szerzej; dostępność marihuany i jej przetworów w tamtych czasach była porównywalna do gum do żucia dzisiaj na stacjach benzynowych.

Właśnie dobrnęliśmy do końca historii marihuany na świecie sprzed czasów prohibicji w Stanach Zjednoczonych. Za tydzień będziemy publikować drugą część tego artykułu, w którym dowiecie się m.in:

• Komu zależało na delegalizacji konopi
• Jak łatwo wpłynąć na społeczeństwo stosując kilka prostych mechanizmów psychologii perswazji
• Jak zarządzać strachem
• Dlaczego ówczesny rząd federalny USA miał głęboko w poważaniu zdanie autorytetów medycznych i całej komisji, która zaleciła dekryminalizację konopi w trybie natychmiastowym
• Kto przyznał się do kłamstw na temat marihuany
• Co to było Reefer Madness
• Co ma wspólnego Meksyk, rasizm i konopna prohibicja
• Dlaczego wygrywanie nie zawsze jest przyjemne w skutkach
• Dlaczego marihuana nie istnieje

Jak zawsze — enjoint!

Pełna bibliografia:

1. Hui-Lin, J. (1974). An Archeological and Historical Account of Cannabis in China. Economic Botany, 24(8), 437-448.
2. Bloomfield, M. (1987). Hymns of the Atharva-Veda: Together with Extracts from the Ritual Books and the Commentaries, Translated by Maurice Bloomfield. Sacred Books of the East, 42.
3. Clarke, R., Merlin, M. (2013). Cannabis: Evolution and Ethnobotany. University of California Press.
4. Zuardi, A. W. (2006). History of Cannabis as a Medicine: a Review. Brazilian Journal of Psychiatry, 28(2).
5. Russo E. B. (2007). History of Cannabis and Its Preparations in Saga, Science, and Sobriquet. Chemistry & Biodiversity, 4(8), 1614-1648.
6. Hand, A., Blake, A., Kerrigan, P., Samuel, P., Friedberg, J. (2016). History of Medical Cannabis. Journal of Pain Management, 9(4), 387-394.
7. Touw, M. (1981). The Religious and Medicinal Uses of Cannabis in China, India, and Tibet. Journal of Psychoactive Drugs, 13(1).
8. Ryz, N. R., Remillard, D. J., & Russo, E. B. (2017). Cannabis Roots: A Traditional Therapy with Future Potential for Treating Inflammation and Pain. Cannabis and cannabinoid research, 2(1), 210-216.
9. Butrica, L. J. (2008). The Medical Use of Cannabis Among the Greeks and Romans. Journal of Cannabis Therapeutics, 2(2), 51-70.
10.  Godwin, H. (1967). The Ancient Cultivation of Hemp. Antiquity, 41(161), 42-49.
11. Carus, M. (2017) The European Hemp Industry: Cultivation, Processing and Applications for Fibres, Shivs, Seeds, and Flowers. European Industrial Hemp Association.
12. Mahdizadeh, S., Khaleghi Ghadiri, M., & Gorji, A. (2015). Avicenna’s Canon of Medicine: a review of analgesics and anti-inflammatory substances. Avicenna journal of phytomedicine, 5(3), 182-202. 
13. Nahas, G. G. (1982). Hashish in Islam: 9th to 18th Century. Department of Anesthesiology, Columbia University College of Physicians and Surgeons, 58(9).
14. Ryz, N. R., Remillard, D. J., & Russo, E. B. (2017). Cannabis Roots: A Traditional Therapy with Future Potential for Treating Inflammation and Pain. Cannabis and cannabinoid research, 2(1), 210-216.
15. Duvall, C. S. (2017). Cannabis and Tobacco in Precolonial and Colonial Africa. Oxford Research Encyclopedia of African History.
16. Brand, E. J., & Zhao, Z. (2017). Cannabis in Chinese Medicine: Are Some Traditional Indications Referenced in Ancient Literature Related to Cannabinoids?. Frontiers in pharmacology, 8, 108.
17. Ohberg, A. (2011). Russia and the World Market in the Seventeenth Century. Scandinavian Economic History Review, 3(2), 123-162.
18. Pollio A. (2016). The Name of Cannabis: A Short Guide for Nonbotanists. Cannabis and cannabinoid research, 1(1), 234-238.
19. Nahas, G. G. (1985). Hashish and Drug Abuse in Egypt During the 19th and 20th Centuries. College of Physicians and Surgeons. Colombia University New York, 61(5).
20. Guba, A. G. (2016). Antoine Isaac Silvestre De Sacy and the Myth of the Hachichins: Orientalizing Hashish in Nineteenth-Century France. Social History of Alcohol and Drugs, 30, 50-74.
21. Bridgeman, M. B., & Abazia, D. T. (2017). Medicinal Cannabis: History, Pharmacology, And Implications for the Acute Care Setting. P & T: a peer-reviewed journal for formulary management, 42(3), 180-188.
22. Bewley-Taylor, D., Blickman, T., Jelsma, M. (2014). The Rise and Decline of Cannabis Prohibition: The History of Cannabis in the UN Drug Reform Control System and Options for Reform. Translational Institute.
23. Chopra, I. C., Chopra, N. R. (1957). The Use of the Cannabis Drugs in India. Drug Research Laboratory, 4-29.
24. Terry C. E. (1915). The Harrison Anti-Narcotic Act. American Journal of Public Health (New York, N.Y. : 1912), 5(6), 518.
25. Gieringer, D. (1999). The Origins of Cannabis Prohibition in California. Contemporary Drug Problems, 26(2).
26. Pertweem R. G. (2006). Cannabinoid Pharmacology: the First 66 Years. British Journal of Pharmacology, 147 Suppl 1(Suppl 1), 163-171.
27. Gabay, M. (2013). The Federal Controlled Substances Act: Schedules and Pharmacy Registration. Hospital Pharmacy, 48(6), 473-474.
28. Console-Bram, L., Marcu, J., Abood, E. M. (2012). Cannabinoid Receptors: Nomenclature and Pharmacological Principles. Progress in Neuro-Psychopharmacology & Biological Psychiatry, 38(1), 4-15.

Podobało się? Zobacz nasze pozostałe artykuły o kulturze konopnej:

• Najpopularniejsze mity o marihuanie, które nauka obaliła
• Zrobiliśmy pierwszy w Polsce ślub konopny
• Jak skręcić jointa?
• Jak smakował nasz pierwszy legalny joint?
• Nasze top 7 coffee shopów w Amsterdamie
• Prawo konopne w Katalonii: czy Barcelona to drugi Amsterdam?
• Co oznacza „420”?