Konopie w leczeniu Hashimoto: jak medyczna marihuana i CBD mogą pomóc w niedoczynności tarczycy?

Konopie jawią się jako obiecująca forma terapii Hashimoto. Zarówno medyczna marihuana, jak i CBD z konopi włóknistych, wykazują działanie immunosupresyjne, przeciwzapalne, przeciwbólowe i regulujące gospodarkę hormonalną. Oprócz tego mogą polepszyć jakość życia pacjentów z Hashimoto poprzez pozytywny wpływ na uporczywe objawy choroby.

Podobnie, jak w przypadku większości terapeutycznych efektów konopi, przyczyną, dla której rozważa się wprowadzenie takich terapii do leczenia chorób tarczycy jest układ endokannabinoidowy.

Nasza nadrzędna sieć do samoregulacji równowagi biologicznej (homeostazy) jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie gospodarki hormonalnej — wliczając w to hormony tarczycy.

W końcu receptory kannabinoidowe CB1 i CB2 są obecne na powierzchni tego gruczołu.

Kannabinoidy w konopiach, takie jak THC i CBD, wchodzą w bezpośrednią interakcję z tymi receptorami — stąd potencjał medycznej marihuany i olejków CBD w leczeniu Hashimoto.

Zebraliśmy dla Was obecne przesłanki naukowe sugerujące wykorzystanie konopi w terapii chorób tarczycy i podzieliliśmy je na dwie sekcje:

1. Marihuana w leczeniu Hashimoto
2. Suplementacja CBD u osób z Hashimoto

Skupimy się również na efekcie otoczenia, wpływie terpenów na skuteczność poszczególnych szczepów konopi i formach CBD, które najlepiej sprawdzą się w radzeniu sobie z objawami niedoczynności tarczycy.

Konopie a Hashimoto: podstawy

Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną objawiającą się przewlekłym zapaleniem tarczycy, a w konsekwencji zmniejszoną produkcją jej hormonów.

Przewlekły stan zapalny w chorobach autoimmunologicznych to nic innego, jak długotrwale zaburzona reakcja układu odpornościowego, który zaczyna wytwarzać przeciwciała przeciwko autoantygenom będącym zdrowymi komórkami i tkankami. Układ odpornościowy błędnie identyfikuje te komórki jako obce związki, których należy się pozbyć — i przypuszcza na nie atak.

W momencie, gdy taka reakcja powtarza się regularnie, stan zapalny przechodzi w postać przewlekłą i na koniec lądujemy z chorobą autoimmunologiczną — to tak w bardzo dużym skrócie.

Przyczyna i objawy choroby Hashimoto

W przypadku leczenia Hashimoto konopiami warto przyjrzeć się bliżej przyczynie choroby. Reakcja autoimmunologiczna w tym przypadku obejmuje konkretny gruczoł — tarczycę.

Komórki wytwarzające hormony tarczycy stają się “wrogiem” dla układu odpornościowego. W wyniku rozwijającego się stanu zapalnego, tarczyca jest atakowana i przestaje produkować wystarczającą ilość hormonów.

W konsekwencji dochodzi do rozwoju niedoczynności tarczycy.

Do objawów Hashimoto należą m.in.:

• Zmęczenie
• Większa wrażliwość na zimno
• Blada, wysuszona skóra
• Utrata włosów
• Łamliwe paznokcie
• Wzrost masy ciała
• Bóle mięśniowo-stawowe
• Napięcie fizyczne
• Problemy z pamięcią
• Stany lękowe
• Depresja
• Słabe mięśnie
• Opuchlizna na twarzy
• Zatwardzenie
• Wzmożone krwawienie i ból podczas menstruacji (u kobiet)

Choroba Hashimoto leży na przeciwnym biegunie do choroby Gravesa Basedowa, gdzie tarczyca wytwarza więcej hormonów niż trzeba, prowadząc do powiększenia gruczołu.

Rola układu endokannabinoidowego w Hashimoto i innych chorobach autoimmunologicznych

Jak pisaliśmy na początku, układ endokannabinoidowy jest zaangażowany w utrzymanie homeostazy. Tłumacząc to na język ludzki, układ ten dba o to, żeby nasze pozostałe układy, wraz z zależnymi od nich organami, funkcjonowały w sposób zrównoważony. 

Dotyczy to m.in. naszych funkcji poznawczych, progu bólu, pracy rytmu dobowego, temperatury ciała, funkcji reprodukcyjnych, gospodarki hormonalnej i reakcji odpornościowych.

Dla przypomnienia: dwa typy receptorów kannabinoidowych (CB1 i CB2) regulują różne obszary wyżej wymienionych procesów. Wchodzą one w interakcję z endokannabinoidami (kannabinoidami, które wytwarza ciało), które później metabolizowane są przez specjalne enzymy.

Receptory CB1 zaangażowane są bardziej w kwestie związane z układem nerwowym i hormonalnym; z kolei receptorom CB2 przypisuje się modulowanie funkcjonowania układu odpornościowego.

I na tych dwóch rzeczach się teraz skupimy.

Jak układ endokannabinoidowy reguluje reakcje układu odpornościowego?

Modulacja układu odpornościowego przez układ endokannabinoidowy polega na wspieraniu prawidłowej komunikacji pomiędzy komórkami tego drugiego. Aktywacja układu endokannabinoidowego może też skutkować wyhamowaniem autoagresji w układzie odpornościowym.

Kannabinoidy wykazują silne działanie przeciwzapalne i immunomodulacyjne. Poprzez wpływ na pracę limfocytów typu T oraz B, a także monocytów i mikroglejów, prowadzą do zmniejszonej ekspresji prozapalnych cytokin i zwiększonej produkcji ich przeciwzapalnych postaci.

Największe skupiska receptorów CB2 układu endokannabinoidowego znajdują się w układzie odpornościowym, co oznacza, że kannabinoidy są w stanie regulować reakcje immunologiczne w chorobach tarczycy.

Gdy wprowadzamy THC lub CBD do organizmu — czy to w formie medycznej marihuany, czy jako olejek CBD — mogą one modulować funkcjonowanie elementów układu odpornościowego, jednocześnie hamując nadaktywny układ odpornościowy poprzez selektywne działanie immunosupresyjne.

Receptory CB2 mogą więc być ciekawym katalizatorem do osiągnięcia terapeutycznych efektów na agresywnym układzie odpornościowym. Co więcej, ich umiejscowienie i budowa sprawiają, że nie wpływają one bezpośrednio na funkcjonowanie mózgu, a zatem ich aktywacja nie może wywołać haju związanego z aktywacją receptora CB1.

Receptory kannabinoidowe na powierzchni tarczycy

Receptory CB1 i CB2 są obecne na powierzchni tarczycy. CB1 odpowiada za modulację wytwarzania hormonów T3 i T4, natomiast CB2 powiązano z modulacją aktywności TSH i pomniejszaniem patologicznych zmian (np. guzków) na gruczole — co z kolei można połączyć z immunosupresyjnym i immunomodulacyjnym działaniem kannabinoidów (1).

Badanie opublikowane w czasopiśmie naukowym Endokrynologia Polska zbadało relację pomiędzy układem endokannabinoidowym a układem endokrynnym. Autorzy wykazali, że endokannabinoidy pełnią istotną rolę w regulacji spożycia jedzenia i utrzymaniu równowagi metabolicznej, wpływając też bezpośrednio na funkcjonowanie układu hormonalnego w przysadce mózgowej, korze nadnerczy, trzustce, gonadach i tarczycy (2).

Medyczna marihuana w leczeniu Hashimoto

Biorąc pod uwagę widoczny wpływ układu endokannabinoidowego na funkcjonowanie gruczołów wytwarzających hormony, a także jego działanie terapeutyczne w przypadku agresywnego układu odpornościowego, spróbowanie medycznej marihuany lub CBD w leczeniu Hashimoto wydaje się atrakcyjną opcją.

Tutaj wypada wspomnieć o jednej ważnej kwestii. Jeśli nawet nie dotykacie innych terapii z uwagi na brak szeroko prowadzonych badań klinicznych, to nie mamy dla Was dobrych wieści, bo ten temat w przypadku konopi i Hashimoto leży jeszcze w powijakach.

Jednak z uwagi na rosnące zainteresowanie tematem oraz coraz bardziej przyjazny klimat prawny, naukowcy zaczynają się coraz śmielej przyglądać temu połączeniu.

Przyjrzymy się więc dotychczasowym odkryciom, najpierw w kontekście wpływu kannabinoidów na produkcję hormonów tarczycy.

Wpływ marihuany na hormony tarczycy

W pracy badawczej zatytułowanej “The Handbook of Cannabis and Related Pathologies” możemy przeczytać, że do 2017 roku pojawiły się jedynie cztery badania zajmujące się wpływem spożycia konopi na funkcjonowanie tarczycy (3). 

Analiza tych badań nie wykazała, że regularne korzystanie z konopi, szczególnie tych bogatych w THC, nie zostało powiązane z istotnymi zmianami w funkcjonowaniu tego gruczołu po analizie próbek krwi pacjentów.

Regularnych użytkowników marihuany zestawiono z grupą kontrolną. Badacze przyznali, że w ogólnym rozrachunku użytkownicy konopi mieli stabilny poziom hormonu TSH, natomiast poziom T4 i T3 był nieco niższy w porównaniu do grupy kontrolnej, choć nadal mieścił się w normie. Nie wykazano też istotnego związku pomiędzy stężeniem THC we krwi a wynikami z badań funkcji tarczycy.

Jeszcze wcześniej (2013), pojawiło się badanie w czasopiśmie “Pharmacopsychiatry”, w którym poddano ocenie poziom TSH, T3 i T4 wśród 39 uczestników, z których wszyscy regularnie korzystali z marihuany (4)

U wszystkich badanych hormony tarczycy znajdowały się w normie, wskazując na brak związku pomiędzy stężeniem THC lub jego metabolitów we krwi a poziomem hormonów.

Jak marihuana może pomóc w radzeniu sobie z objawami Hashimoto?

Jeszcze inne badanie z 2017 roku, opublikowane w periodyku “Thyroid” przyjrzało się wpływowi konopi na reakcje autoimmunologiczne i funkcjonowanie tarczycy. Do przeprowadzenia tego badania przekrojowego użyto danych z ankiety „The National Health and Nutrition Examination Survey”, którą prowadzono w latach 2007–2012 (5).

Według badania:

“Korzystanie z konopi wykazuje działanie ochronne w subklinicznej niedoczynności tarczycy, jak również może obniżać poziom TSH wśród regularnych użytkowników marihuany; to, z kolei, można wyjaśnić blokadą wytwarzania TSH przez podwzgórze, co mogliśmy zaobserwować w badaniach na zwierzętach”.

Autorzy badania wnioskują, że korzystanie z marihuany przy niedoczynności tarczycy nie zostało powiązane z dysfunkcją tego gruczołu, ale za to zaobserwowano znaczącą korelację pomiędzy spożyciem konopi a niższym poziomem TSH.

Choroba Hashimoto charakteryzuje się niedoczynnością tarczycy wywołaną wysokim stężeniem hormonu TSH, co sygnalizuje niewystarczającą produkcję hormonów T3 i T4.

A jak wygląda sprawa z kontrolą objawów Hashimoto przy użyciu medycznej marihuany?

Marihuana wykazuje działanie immunosupresyjne

Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, gdzie nadaktywny układ odpornościowy zaczyna atakować zdrowe komórki, więc jednym z potencjalnych sposobów na dotarcie do przyczyny choroby jest supresja układu odpornościowego, czyli jego zahamowanie.

THC tłumi aktywność komórek TH-1 (6). Ten rodzaj komórek jest zaangażowany w namnażanie się prozapalnych cytokin i wywoływanie reakcji zapalnych, które uszkadzają tarczycę. Poprzez obniżanie aktywności komórek TH-1, THC może spowolnić lub nawet zatrzymać w/w obrażenia wyrządzone przez agresywny układ odpornościowy (7).

Co ciekawe, ten mechanizm immunosupresyjny w przypadku THC odznacza się selektywnością, co oznacza, że w przeciwieństwie do konwencjonalnych leków immunosupresyjnych, kannabinoidy nie tłumią całego układu odpornościowego, a jedynie obszar wykazujący nadaktywność.

Marihuana redukuje stany zapalne

Przewlekły stan zapalny to jeden z głównych objawów Hashimoto. Zarówno THC, jak i CBD mają silne działanie przeciwzapalne, co sprawia, że medyczna marihuana może przynosić pozytywne rezultaty w redukcji stanów zapalnych związanych z tą chorobą (8).

Jak już wcześniej pisaliśmy, poprzez działanie immunosupresyjne, THC hamuje produkcję prozapalnych cytokin, skutkując zmniejszeniem stanu zapalnego. 

Skuteczność THC może zależeć od typu Hashimoto, na który chorujemy. Do niedawna lekarze myśleli, że Hashimoto związane jest głównie z aktywnością komórek typu TH-1, jednak ostatnie odkrycia wskazują, że choroba może być również skutkiem zbyt dużej aktywności komórek TH-2. 

W niektórych badaniach na poszczególnych liniach komórkowych odnotowano, że THC może stymulować aktywność TH2, co może negatywnie wpływać na rozwój Hashimoto związanego z nadaktywnością tych komórek. Jednak póki co, wyników z tego badania nie odtworzono na organizmie ludzkim.

Marihuana pomaga łagodzić ból

Osoby cierpiące na Hashimoto często zmagają się z bólem. Jak wynika z niektórych badań ankietowych przeprowadzonych w USA, 97% pacjentów medycznej marihuany korzysta z niej w celu redukcji bólu (9).

W badaniu przeprowadzonym przez HelloMD i University of California, Berkeley, okazało się, że 81% pacjentów żyjących z przewlekłym bólem oceniło marihuanę jako skuteczniejszą od opioidów i pozostałych leków przeciwbólowych, m.in. NSAID (10).

Co ciekawe, THC nie tylko redukuje stan zapalny stanowiący źródło bólu, ale też sprawia, że siła odczuwanego przez nas bólu jest mniejsza. Dzieje się tak, ponieważ THC blokuje emisję neuroprzekaźników i neuropeptydów w presynaptycznych zakończeniach nerwowych, moduluje pobudliwość postsynaptycznych zakończeń i hamuje stany zapalne układu nerwowego (11).

Marihuana odstresowuje

Marihuana działa antystresowo dzięki swojej interakcji z receptorami kannabinoidowymi CB1 w mózgu. To, co większość ludzi określa jako “haj” lub “zjaranie się”, to tak naprawdę symptom terapeutycznego wpływu kannabinoidów na nasz układ nerwowy.

THC ma bardzo podobną budowę molekularną do anandamidu — jednego z dwóch głównych endokannabinoidów produkowanych przez ludzki układ endokannabinoidowy. Anandamid odpowiada za regulację emocji, uczucie przyjemności i spełnienia, odczuwanie strachu, próg bólu, czy reakcje odpornościowe (12).

Obydwa związki przyczepiają się do receptora CB1, a ponieważ THC wygląda łudząco podobnie do anandamidu, mózg odbiera podaż marihuany jako napływ większej ilości anandamidu.

Do pewnego stopnia taka nadwyżka skutkuje polepszonym nastrojem, większym rozluźnieniem i mniejszą reaktywnością na stresory środowiskowe.

O co chodzi z tym “pewnym stopniem”?

THC ma dwufazową naturę, co oznacza, że do osiągnięcia konkretnego pułapu dawkowego, który gra z naszą tolerancją, związek ten wykazuje działanie przeciwlękowe, przeciwstresowe, antydepresyjne i rozluźniające (13).

Jednak w momencie przestymulowania receptora CB1 zbyt dużą dawką THC, efekt może być odwrotny do zamierzonego, tzn. ciało migdałowate może zostać aktywowane i tym samym wypiętrzy to nasze ukryte lęki albo wprowadzi w stan ogólnego dyskomfortu psychicznego. 

Dlatego w przypadku użytkowników początkujących tak ważne jest stopniowe dawkowanie i ewentualne balansowanie psychodelicznego potencjału THC odpowiednimi dawkami CBD.

Marihuana może pomagać w zasypianiu

Problemy z zasypianiem również należą do objawów Hashimoto. Ponownie, medyczna marihuana może wspomóc pacjentów w zasypianiu oraz modulować aktywność organizmu podczas cyklu dobowego. 

Przede wszystkim korzystanie z medycznej marihuany może przekładać się na szybsze zasypianie ze względu na redukcję innych objawów Hashimoto, takich jak obniżony nastrój, duża reaktywność na stres, czy ból. Kiedy nie trapią nas te problemy — lub trapią, ale w dużo bardziej znośnym stopniu — łatwiej jest nam wprowadzić się w pierwszą fazę snu.

Działanie nasenne marihuany powiązano z aktywacją receptora CB1. Na początku odczuwania efektów terapeutycznych zioła dochodzi do zwiększonej produkcji dopaminy, czyli neuroprzekaźnika, który odpowiada za uczucie przyjemności i wpływa na nasz układ nagrody i motywację. Początkowy przypływ dopaminy sprawia, że “bardziej nam się chce”, tzn. jesteśmy bardziej zmotywowani, co z kolei jest potęgowane przez dobry nastrój, w który wprawia nas marihuana (14).

Jednak z czasem, gdy poziom dopaminy zaczyna wracać do normy, stajemy się bardziej senni. Dodatkowo THC zaczyna wtedy naśladować działanie melatoniny, a niektóre badania wskazują, że w późniejszej fazie może zwiększać jej produkcję. Melatonina to inaczej “hormon snu”, którego stężenie w organizmie wzrasta w miarę upływu dnia, a zaczyna spadać, gdy organizm przygotowuje się rankiem do wybudzenia (15).

Dodatkowo THC redukuje czas spędzony w fazie REM i tłumi jej intensywność. Jeśli więc zmagamy się z koszmarami w nocy, stosowanie medycznej marihuany może poprawić jakość naszego snu (16). To również wyjaśniałoby, dlaczego na początku odstawienia marihuany możemy doświadczać bardzo wyrazistych, czasem wręcz “pojechanych” snów.

Marihuana pozytywnie wpływa na metabolizm

Użytkownicy marihuany średnio spożywają o 600 kcal więcej niż osoby niekorzystające z kannabinoidów. Jest to spowodowane m.in. gastrofazą, której doświadczamy bezpośrednio po spożyciu.

Teoretycznie korzystanie z marihuany powinno skutkować wzrostem masy ciała i pogorszonymi parametrami metabolicznymi, jak np. Wrażliwość na insulinę, poziom insuliny na czczo, czy poziom glukozy.

W praktyce wygląda to jednak inaczej.

Dwa duże badania powiązały regularne spożycie marihuany z lepszym zdrowiem metabolicznym.

W badaniu z 2013 roku przeprowadzonym  na 4657 uczestnikach, z czego 579 było regularnymi użytkownikami marihuany, a 1975 przyznało się do regularnego korzystania w przeszłości, okazało się, że spożycie marihuany koreluje z mniejszym obwodem w pasie. Osoby korzystające z konopi miały o 3,8 cm mniejszy obwód niż grupa abstynencka (17). Autorzy zaobserwowali również, że użytkownicy marihuany mieli o 16% niższy poziom insuliny na czczo, a poziom insulinooporności w tej grupie oceniono jako 17% niższy.

Wyniki te stoją w zgodzie z poprzednimi badaniami, które wykazały, że otyłość występuje rzadziej u osób, które są użytkownikami marihuany (18).

Z kolei badanie z 2016 roku na pacjentach z cukrzycą typu 2, którzy nie przyjmowali insuliny, wykazało, że przyjmowanie marihuany skutkuje (19):

• Znacznym spadku poziomu glukozy na czczo
• Prawidłowym wytwarzaniem insuliny
• Zwiększonym poziomem adiponektyny, białka biorącego udział w regulacji poziomu cukru we krwi
• Znacznym spadku poziomu glukozy na czczo
• Prawidłowym wytwarzaniem insuliny
• Zwiększonym poziomem adiponektyny, białka biorącego udział w regulacji poziomu cukru we krwi

CBD a Hashimoto: czy można suplementować CBD przy niedoczynności tarczycy?

Ponieważ rynek medycznej marihuany w Polsce jest jeszcze stosunkowo młody — a co za tym idzie, terapia nie należy do najtańszych — coraz więcej osób z chorobami autoimmunologicznymi, jak np. Hashimoto, skłania się w kierunku suplementacji CBD w ramach kontroli objawów i ujarzmienia samej choroby.

Jak najbardziej, jest taka możliwość, zwłaszcza, że CBD wykazuje podobne działanie do THC na wielu polach. Pod kątem terapeutycznym, oba związki się uzupełniają, przy czym CBD potrafi dodatkowo hamować działanie psychoaktywne THC.

Zanim jednak przejdziemy do omawiania korzyści, zobaczmy, czy branie CBD na Hashimoto nie wpływa negatywnie na hormony T3 i T4.

Jak CBD wpływa na hormony tarczycy?

Modulacja wytwarzania hormonów tarczycy odbywa się przy udziale CB1. Aktywacja tego receptora przez THC może więc wpływać na regulację gospodarki hormonalnej tego gruczołu — choć badania wskazują póki co, że THC nie zaburza tej gospodarki, tj. hormony T4 i T3 pozostają w normie, przy jednoczesnym obniżeniu poziomu TSH.

Ponieważ CBD nie aktywuje receptora CB1, nie wpływa bezpośrednio na poziom hormonów tarczycy. CBD jest agonistą receptora CB2, który reguluje reakcje odpornościowe organizmu, ale nie ma związku z modulacją wytwarzania T3 i T4.

Zamiast tego, CBD sygnalizuje układ endokannabinoidowy do zwiększenia produkcji anandamidu. Pomaga też utrzymać jego wyższy poziom na dłużej poprzez tłumienie aktywności enzymu FAAH, który ten endokannabinoid metabolizuje, gdy nasz organizm go wykorzysta.

Anandamid, podobnie jak THC, aktywuje receptor CB1, więc jego zwiększony poziom może przekładać się na wyżej wspomniane działanie modulacyjne.

Ta manipulacja poziomem anandamidu przez wykorzystanie CBD jest jednak bardziej subtelna niż bezpośrednia aktywacja CB1 przez THC. Można więc przypuszczać, że skoro u użytkowników marihuany, poziom T3 i T4 był w normie, to w przypadku CBD powinno to wyglądać podobnie.

Tutaj jednak poruszamy się w obrębie samych mechanizmów, bo brakuje badań sprawdzających poziom hormonów tarczycy u użytkowników olejków CBD.

Jak CBD może wspomagać leczenie Hashimoto?

Ze względu na bezpośrednią interakcję z receptorem CB2 na tarczycy, o korzyściach ze stosowania CBD na hashimoto możemy mówić głównie w kontekście immunosupresji i redukcji stanów zapalnych.

Już w 2015 roku badacze przeanalizowali wpływ układu endokannabinoidowego na zdrowie tarczycy, wychodząc z teorią, że modulacja owego układu może skutkować zmniejszaniem się patologicznych zmian na tarczycy (20).

W przeglądzie badań z 2010 roku opublikowanym w Future Medicinal Chemistry, odkryto, że CBD pomógł zahamować rozwój chorób tarczycy u myszy.

Autorzy zauważyli, że myszy leczone kannabidiolem miały niższy poziom prozapalnych cytokin, których wzrost związany jest z rozwojem chorób autoimmunologicznych, w tym Hashimoto.

Rok później ukazało się badanie, w którego wnioskach możemy przeczytać, że cytokiny pełnią ważną rolę w patogenezie autoimmunologicznych schorzeń tarczycy. Grupa badawcza odkryła też, że modulacja reakcji cytokinowych może być pomocna w leczeniu autoagresji układu odpornościowego.

Obydwa kannabinoidy — CBD i THC — działają immunosupresyjnie i hamują rozwój stanów zapalnych przez blokowanie prozapalnych cytokin. Co ciekawe, CBD ma ponad 65 ścieżek molekularnych, na których operuje, również w kontekście reakcji układu odpornościowego. Na przykład redukcja stanów zapalnych odbywa się m.in. przy udziale receptorów adenozynowych. Takie wnioski wysnuto z badania na szczurach, gdzie CBD stłumiło odpowiedź cytokinową organizmu (21).

A teraz rzućmy okiem na objawy Hashimoto, które CBD może redukować.

CBD łagodzi stany lękowe

Osoby z Hashimoto mają nie tylko gorszą reakcję na stres, ale również mogą borykać się ze stanami lękowymi. CBD ma działanie przeciwlękowe i antydepresyjne.

Główny mechanizm wykorzystywany przez CBD to selektywna blokada wychwytu zwrotnego serotoniny, czyli coś, co wykorzystują antydepresanty z grupy SSRI. CBD wspomaga w ten sposób nasz organizm w bardziej efektywnym zarządzaniu własnymi zasobami serotoniny — przekładając się na lepszy humor i stabilizację nastroju (22).

CBD ma też pozytywny wpływ na receptory GABA, zwiększając dostępność tego neuroprzekaźnika, który pełni funkcję “hamulca” dla rozpędzonego układu nerwowego. Dzięki temu nie ulegamy tak łatwo rozproszeniu, a nasza reakcja na stres staje się adekwatna do powagi stresora (23).

Na samym końcu wypada wspomnieć jeszcze raz modulację układu endokannabinoidowego i gospodarki anandamidowej. Poprawiana sygnalizacja andamidu przez CBD została powiązana z terapeutycznym działaniem w różnych schorzeniach i chorobach psychicznych, m.in. w depresji, PTSD i schizofrenii.

CBD może poprawiać koncentrację

Podwyższenie poziomu GABA skutkuje też lepszym skupieniem. Gdy jesteśmy mniej podatni na stresory i bodźce z zewnątrz, które nas rozpraszają, łatwiej jest nam pozostać “tu i teraz”. 

Ponadto, niskie dawki CBD stosowane rano mogą wzmagać naszą uważność (24), przekładając się na poprawę koncentracji i większą produktywność za dnia — co może być szczególnie przydatne w przypadku przemęczenia  i braku energii u osób z Hashimoto.

CBD pomaga łagodzić ból

Jeśli chodzi o działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, to CBD ma bardzo dużo cech wspólnych z THC. Obydwa kannabinoidy mogą hamować stany zapalne poprzez tłumienie produkcji prozapalnych cytokin i hamowanie agresywnego układu odpornościowego. Do tego CBD wchodzi w interakcję receptorem modulującym sygnały bólowe (TRPV-1); to prawdopodobnie dlatego w przypadku chorób o podłożu zapalnym THC i CBD najlepiej sprawdzają się w tandemie (o tym za chwilę ) (25).

CBD w regulacji rytmu dobowego

Skoro już jesteśmy przy podobieństwach pomiędzy CBD i THC, to wypadałoby poruszyć dwufazową naturę tego pierwszego. 

Jak napomknęliśmy chwilę wcześniej, niskie dawki CBD stosowane rano mogą mieć działanie delikatnie pobudzające i poprawiające koncentrację. Z kolei brany wieczorem w dużych dawkach, olej CBD może działać nasennie. Dzieje się tak dlatego, że CBD obniża ciśnienie krwi, tym samym pomagając nam uspokoić oddech (26). Powolne, głębokie oddychanie wycisza cały organizm, dzięki czemu łatwiej się nam zasypia.

Do tej palety efektów można jeszcze dorzucić większy wpływ na receptory serotoninowe i GABA przy wyższych dawkach, co również przekłada się na lepszy nastrój i większy spokój w głowie.

CBD może wspierać metabolizm pacjentów z Hashimoto

W osobnym artykule na temat wpływu CBD na metabolizm poruszyliśmy tę kwestię dużo szerzej, więc tutaj zrobimy to w telegraficznym skrócie. Ten podpunkt może okazać się szczególnie interesujący dla osób z Hashimoto, ponieważ spowolniony metabolizm jest jednym z objawów choroby.

CBD może nas wspomóc w regulacji apetytu oraz utrzymaniu zdrowej masy ciała poprzez:

• Stymulację aktywności mitochondriów (27)
• Regulację poziomu insuliny (28)
• Hamowanie napadów apetytu (29)
• Konwersję białych komórek tłuszczowych w brunatne (30)

Marihuana i olejki CBD a interakcje z lekami na Hashimoto

Kannabinoidy wchodzą w interakcję z większością konwencjonalnych leków, ponieważ konkurują o miejsce w wątrobie z tymi samymi grupami enzymów. Leki stosowane w terapii Hashimoto zaliczają się do tej większości. W zależności od rodzaju interakcji, może dojść do zbyt niskiego lub zbyt wysokiego stężenia leku we krwi. 

Czyli albo lek nie zadziała, albo zadziała za mocno i wtedy może dojść do tzw. “pobocznych” skutków ubocznych. Dlatego jeśli ktoś decyduje się na rozpoczęcie terapii medyczną marihuaną lub wdrożenie suplementacji CBD przy jednoczesnym braniu leków na tarczycę, powinien skonsultować temat z lekarzem, który — znając mechanizm interakcji — będzie w stanie ustalić odpowiedni rozkład jazdy i dawkowanie dla obu substancji.

Co lepsze na Hashimoto: THC czy CBD?

Powinniśmy odpowiedzieć, że THC i CBD, bo tak zakłada efekt anturażu, wedle którego wszystkie kannabinoidy, terpeny i flawonoidy wchodzą z sobą w synergiczne reakcje — skutkując większą wartością terapeutyczną w porównaniu do każdego z tych związków z osobna.

Najlepszym przykładem efektu anturażu jest właśnie relacja pomiędzy THC i CBD. Obydwa kannabinoidy wzmacniają swoje pozytywne cechy przy jednoczesnym hamowaniu działań niepożądanych. THC umacnia właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i neuroochronne CBD (z wzajemnością), podczas gdy CBD tłumi potencjał psychodeliczny THC, dzięki czemu konopny haj traci na intensywności i nie jest w stanie tak łatwo przestymulować receptorów kannabinoidowych.

Z praktycznego punktu widzenia: to zależy. Nie każdy dobrze znosi odurzające działanie THC, a budowanie tolerancji zajmuje trochę czasu, dlatego jeśli decydujemy się na terapię medyczną marihuaną, warto spytać lekarza o suplementację olejkami CBD — również dla zachowania pełnego efektu anturażu.

Produkty CBD są na pewno bardziej dostępne niż medyczna marihuana, bo nie wymagają recepty. Trzeba jednak wiedzieć, na co zwracać uwagę przy wyborze oleju CBD, głównie w kontekście badań laboratoryjnych, które producenci powinni dołączać do swoich ekstraktów. Rynek CBD w Polsce jest w większości nieuregulowany, więc to na konsumentach spoczywa odpowiedzialność sprawdzenia swoich potencjalnych dostawców.

Wpływ terpenów na skuteczność konopi w leczeniu Hashimoto

Terpeny też stanowią część efektu anturażu. Oprócz tego, że same w sobie mają wiele właściwości prozdrowotnych — mogą działać przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwgrzybicznie, przeciwlękowo, neuroprotekcyjnie — nadają też kierunek efektom poszczególnych szczepów konopnych i ich przetworów.

Na przykład odmiany marihuany odznaczające się cytrusowo-leśnym zapachem są zazwyczaj lepsze do stosowania w ciągu dnia, ponieważ ich efekty skupiają się w głowie, a działanie jest bardziej stymulujące, wzmagające skupienie, kreatywność i dodające energii połączonej z polepszonym nastrojem.

Z kolei szczepy o słodkim zapachu z nutami ziemi lub paliwa mogą działać bardziej uspokajająco, wprowadzając użytkownika w stan głębokiego odprężenia. Tego typu odmiany stosuje się zazwyczaj w drugiej połowie dnia, gdy bliżej nam do snu niż do pracy.

Oczywiście jest to spore uproszczenie, bo obecnie na świecie mamy ponad 700 szczepów marihuany, z czego każdy o unikalnym profilu terpenowym.

Jeśli mówimy o medycznej marihuanie dostępnej w aptekach, to obecnie mamy styczność z trzema szczepami. Ich dokładne działanie i profil terpenowy opisaliśmy szczegółowo w dziale z recenzjami odmian konopi.

Co do olejków CBD, to większość produktów dostępnych na rynku zawiera klasyczne formuły z pełnym spektrum  — choć pojawiły się ostatnio ciekawe produkty o bardziej sprecyzowanym działaniu dzięki odpowiedniemu doborowi terpenów. 

Polecane produkty CBD dla osób z Hashimoto

Osoby z Hashimoto szczególnie powinny uważać na wybór produktów CBD. Jak już pisaliśmy wcześniej, rynek jest nieuregulowany, więc producenci mają wolną rękę w wypisywaniu, co im wyobraźnia na zwoje mózgowe przyniesie, łącznie z kłamstwami na temat ich działania i tuszowaniem zanieczyszczeń. 

Transparentność to dziś podstawa, dlatego ważne, żeby na stronie producenta — oprócz pięknych deklaracji — znalazły się badania laboratoryjne sprawdzające zawartość olejku pod kątem fitozwiązków (CBD, reszta kannabinoidów, terpeny) oraz ewentualnych zanieczyszczeń (pestycydy, rozpuszczalniki, metale ciężkie).

Te drugie w długofalowej perspektywie mogą niwelować działanie CBD albo nawet działać na szkodę użytkownika (pestycydy i metale ciężkie są powiązane z rozwojem chorób autoimmunologicznych i dysfunkcjami układu nerwowego). 

Dlatego czystość olejku to pierwszy parametr, na który powinniśmy zwrócić uwagę przy zakupie.

Poniżej znajdziecie dwie formuły, które naszym zdaniem mogą sprawdzić się w radzeniu sobie z objawami Hashimoto.

Eir Health: Olej CBD No. 9 (opcja na dzień)

• 900 mg CBD
• Pełne spektrum
• Mieszanka pobudzających terpenów
• Ekstrakt z ananasa
• Witamina D3 + K2MK7

Formuła “Awake” (na dzień) jest przeznaczona dla osób, które zmagają się z mgłą mózgową, brakiem koncentracji i ogólnym zmęczeniem organizmu z rana. Olej CBD wzbogacono o ekstrakt z ananasa oraz mieszankę pobudzających terpenów, w których dominuje pinen i limonen — dwa terpeny poprawiające skupienie i pamięć, redukujące stres i dodające energii. Dodatkowo limonen poprawia wchłanialność pozostałych związków z olejków CBD, zwiększając siłę działania przyjętej dawki. Produkt zawiera też mieszankę witaminy D3 (2000 jednostek w 1 ml) i K2MK7; obie witaminy są wskazane przy niedoczynności tarczycy ze względu na pozytywny wpływ na poziom hormonów i wapnia u osób z Hashimoto.

Przy okazji jest to najsmaczniejszy naturalny olej CBD, jaki do tej pory mieliśmy w domu.

ZAMÓW 20 % TANIEJ Z KODEM „STONERCHEF”

Eir Health: Olej CBD No. 10 (opcja na noc)

• 1000 mg CBD
• Pełne spektrum
• Mieszanka uspokajających terpenów
• Ekstrakt z lawendy
• Melatonina

W formule “Sleep” (na noc) mamy do czynienia z nieco większą dawką CBD, której działanie ukierunkowuje mieszanka uspokajających terpenów, w których dominuje linalol — terpen występujący w dużych ilościach w lawendzie. Oprócz samej mieszanki, zawartość linalolu została zwiększona przez dodanie ekstraktu z lawendy, co jeszcze bardziej wzmacnia działanie wyciszające i nasenne. Lawenda wykazuje działanie przeciwlękowe, odstresowujące i poprawiające zasypianie, co w połączeniu z większą dawką CBD może nam pomóc w zapewnieniu sobie głębszego i bardziej regenerującego snu. Dodatkowo olej wzbogacono o małe dawki melatoniny, wspomnianego wcześniej hormonu snu, którego właściwy poziom wieczorem pomaga w szybszym ułożeniu się do snu.

Ten olejek polecamy osobom z Hashimoto, które zmagają się z problemami ze snem; mają trudność w zasypianiu bądź utrzymaniu organizmu w fazie snu głębokiego. 

ZAMÓW 20% TANIEJ Z KODEM „STONERCHEF”

Konopie a Hashimoto: Podsumowanie

Konopie — zarówno medyczna marihuana, jak i CBD — mogą mieć zastosowanie w leczeniu Hashimoto i kontroli objawów, które towarzyszą tej chorobie. Choć badania są dopiero w powijakach, dostępne obecnie dowody sugerują, że w kannabinoidach znajduje się duży potencjał dla pacjentów z Hashimoto szukających naturalnych rozwiązań na poprawę swojego zdrowia.

W dotychczasowych badaniach wykazano, że THC i CBD mogą redukować stany zapalne tarczycy oraz modulować wytwarzanie hormonów T3 i T4, przy jednoczesnym obniżaniu poziomu TSH, który u osób z Hashimoto jest podwyższony.

Kannabinoidy powiązano także z mniejszymi zmianami patologicznymi na gruczole, głównie w kontekście guzów.

Obiecujące jest to, że poza docieraniem do źródła choroby — przewlekłego stanu zapalnego tarczycy — konopie potrafią łagodzić symptomy Hashimoto, takie jak stany lękowe, bezsenność, zmęczenie, wahania nastroju, bóle mięśniowo stawowe, opuchliznę oraz spowolniony metabolizm.

Dużą zasługę w badaniu wpływu konopi na leczenie Hashimoto mają polscy naukowcy, którzy w 2015 roku odkryli, że układ endokannabinoidowy jest zaangażowany w produkcję hormonów tarczycy, a stymulacja części jego receptorów może dodatkowo pomagać w radzeniu sobie ze zwyrodnieniami tego gruczołu.

Oczywiście dopóki nie będzie więcej badań klinicznych w kontekście skuteczności i bezpieczeństwa konopi u pacjentów z Hashimoto, większość lekarzy nie będzie rekomendowała tej terapii jako leczenia pierwszego wyboru. Natomiast pamiętajcie, że jako pacjenci, macie prawo wpływać na dobór terapii, zwłaszcza jeśli istnieją przesłanki, że może być ona pomocna w Waszym przypadku. Sceptycznemu lekarzowi zawsze można przedstawić dowody naukowe zawarte w naszym artykule — lub znaleźć specjalistę holistycznego, który bez uprzedzeń podejdzie do tematu.

Źródła:

1. Lakiotaki, E., Giaginis, C., Tolia, M., Alexandrou, P., Delladetsima, I., Giannopoulou, I., Kyrgias, G., Patsouris, E., & Theocharis, S. (2015). Clinical Significance of Cannabinoid Receptors CB1 and CB2 Expression in Human Malignant and Benign Thyroid Lesions. BioMed research international, 2015, 839403. https://doi.org/10.1155/2015/839403
2. Borowska, M., Czarnywojtek, A., Sawicka-Gutaj, N., Woliński, K., Płazińska, M. T., Mikołajczak, P., & Ruchała, M. (2018). The effects of cannabinoids on the endocrine system. Endokrynologia Polska, 69(6), 705–719. https://doi.org/10.5603/EP.a2018.0072
3. Preedy, V.R. (2017). Handbook of Cannabis and Related Pathologies. Elsevier Inc.
4. Bonnet U. (2013). Chronic cannabis abuse, delta-9-tetrahydrocannabinol and thyroid function. Pharmacopsychiatry, 46(1), 35–36. https://doi.org/10.1055/s-0032-1316342
5. Malhotra, S., Heptulla, R. A., Homel, P., & Motaghedi, R. (2017). Effect of Marijuana Use on Thyroid Function and Autoimmunity. Thyroid : official journal of the American Thyroid Association, 27(2), 167–173. https://doi.org/10.1089/thy.2016.0197
6. Nagarkatti, P., Pandey, R., Rieder, S. A., Hegde, V. L., & Nagarkatti, M. (2009). Cannabinoids as novel anti-inflammatory drugs. Future medicinal chemistry, 1(7), 1333–1349. https://doi.org/10.4155/fmc.09.93
7. Yuan, M., Kiertscher, S. M., Cheng, Q., Zoumalan, R., Tashkin, D. P., & Roth, M. D. (2002). Delta 9-Tetrahydrocannabinol regulates Th1/Th2 cytokine balance in activated human T cells. Journal of neuroimmunology, 133(1-2), 124–131. https://doi.org/10.1016/s0165-5728(02)00370-3
8. Nagarkatti, P., Pandey, R., Rieder, S. A., Hegde, V. L., & Nagarkatti, M. (2009). Cannabinoids as novel anti-inflammatory drugs. Future medicinal chemistry, 1(7), 1333–1349. https://doi.org/10.4155/fmc.09.93
9. Webb, C. W., & Webb, S. M. (2014). Therapeutic benefits of cannabis: a patient survey. Hawai’i journal of medicine & public health : a journal of Asia Pacific Medicine & Public Health, 73(4), 109–111.
10. Reiman, A., Welty, M., & Solomon, P. (2017). Cannabis as a Substitute for Opioid-Based Pain Medication: Patient Self-Report. Cannabis and cannabinoid research, 2(1), 160–166. https://doi.org/10.1089/can.2017.0012
11. Vučković, S., Srebro, D., Vujović, K. S., Vučetić, Č., & Prostran, M. (2018). Cannabinoids and Pain: New Insights From Old Molecules. Frontiers in pharmacology, 9, 1259. https://doi.org/10.3389/fphar.2018.01259
12. Scherma, M., Masia, P., Satta, V. et al. Brain activity of anandamide: a rewarding bliss?.Acta Pharmacol Sin 40, 309–323 (2019). https://doi.org/10.1038/s41401-018-0075-x
13. Rey, A. A., Purrio, M., Viveros, M. P., & Lutz, B. (2012). Biphasic effects of cannabinoids in anxiety responses: CB1 and GABA(B) receptors in the balance of GABAergic and glutamatergic neurotransmission. Neuropsychopharmacology : official publication of the American College of Neuropsychopharmacology, 37(12), 2624–2634. https://doi.org/10.1038/npp.2012.123
14. Nicholson, A. N., Turner, C., Stone, B. M., & Robson, P. J. (2004). Effect of Delta-9-tetrahydrocannabinol and cannabidiol on nocturnal sleep and early-morning behavior in young adults. Journal of clinical psychopharmacology, 24(3), 305–313. https://doi.org/10.1097/01.jcp.0000125688.05091.8f
15. Bloomfield, M. A., Ashok, A. H., Volkow, N. D., & Howes, O. D. (2016). The effects of Δ9-tetrahydrocannabinol on the dopamine system. Nature, 539(7629), 369–377. https://doi.org/10.1038/nature20153
16. Schierenbeck, T., Riemann, D., Berger, M., & Hornyak, M. (2008). Effect of illicit recreational drugs upon sleep: cocaine, ecstasy and marijuana. Sleep medicine reviews, 12(5), 381–389. https://doi.org/10.1016/j.smrv.2007.12.004
17. Penner, E. A., Buettner, H., & Mittleman, M. A. (2013). The impact of marijuana use on glucose, insulin, and insulin resistance among US adults. The American journal of medicine, 126(7), 583–589. https://doi.org/10.1016/j.amjmed.2013.03.002
18. Omayma Alshaarawy, James C Anthony, Are cannabis users less likely to gain weight? Results from a national 3-year prospective study, International Journal of Epidemiology, Volume 48, Issue 5, October 2019, Pages 1695–1700, https://doi.org/10.1093/ije/dyz044
19. Jadoon, K. A., Ratcliffe, S. H., Barrett, D. A., Thomas, E. L., Stott, C., Bell, J. D., O’Sullivan, S. E., & Tan, G. D. (2016). Efficacy and Safety of Cannabidiol and Tetrahydrocannabivarin on Glycemic and Lipid Parameters in Patients With Type 2 Diabetes: A Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled, Parallel Group Pilot Study. Diabetes care, 39(10), 1777–1786. https://doi.org/10.2337/dc16-0650
20. Hillard C. J. (2015). Endocannabinoids and the Endocrine System in Health and Disease. Handbook of experimental pharmacology, 231, 317–339. https://doi.org/10.1007/978-3-319-20825-1_11
21. Ibeas Bih, C., Chen, T., Nunn, A. V., Bazelot, M., Dallas, M., & Whalley, B. J. (2015). Molecular Targets of Cannabidiol in Neurological Disorders. Neurotherapeutics : the journal of the American Society for Experimental NeuroTherapeutics, 12(4), 699–730. https://doi.org/10.1007/s13311-015-0377-3
22. Sales, A. J., Crestani, C. C., Guimarães, F. S., & Joca, S. (2018). Antidepressant-like effect induced by Cannabidiol is dependent on brain serotonin levels. Progress in neuro-psychopharmacology & biological psychiatry, 86, 255–261. https://doi.org/10.1016/j.pnpbp.2018.06.002
23. Bakas, T., van Nieuwenhuijzen, P. S., Devenish, S. O., McGregor, I. S., Arnold, J. C., & Chebib, M. (2017). The direct actions of cannabidiol and 2-arachidonoyl glycerol at GABAAreceptors. Pharmacological research, 119, 358–370. https://doi.org/10.1016/j.phrs.2017.02.022
24. Murillo-Rodríguez, E., Sarro-Ramírez, A., Sánchez, D., Mijangos-Moreno, S., Tejeda-Padrón, A., Poot-Aké, A., Guzmán, K., Pacheco-Pantoja, E., & Arias-Carrión, O. (2014). Potential effects of cannabidiol as a wake-promoting agent. Current neuropharmacology, 12(3), 269–272. https://doi.org/10.2174/1570159X11666131204235805
25. Muller, C., Morales, P., & Reggio, P. H. (2019). Cannabinoid Ligands Targeting TRP Channels. Frontiers in molecular neuroscience, 11, 487. https://doi.org/10.3389/fnmol.2018.00487
26. Jadoon, K. A., Tan, G. D., & O’Sullivan, S. E. (2017). A single dose of cannabidiol reduces blood pressure in healthy volunteers in a randomized crossover study. JCI insight, 2(12), e93760. https://doi.org/10.1172/jci.insight.93760
27. Ryan, D., Drysdale, A. J., Lafourcade, C., Pertwee, R. G., & Platt, B. (2009). Cannabidiol targets mitochondria to regulate intracellular Ca2+ levels. The Journal of neuroscience : the official journal of the Society for Neuroscience, 29(7), 2053–2063. https://doi.org/10.1523/JNEUROSCI.4212-08.2009
28. Maroon, J., & Bost, J. (2018). Review of the neurological benefits of phytocannabinoids. Surgical neurology international, 9, 91. https://doi.org/10.4103/sni.sni_45_18
29. Morgan, C. J., Freeman, T. P., Schafer, G. L., & Curran, H. V. (2010). Cannabidiol attenuates the appetitive effects of Delta 9-tetrahydrocannabinol in humans smoking their chosen cannabis. Neuropsychopharmacology : official publication of the American College of Neuropsychopharmacology, 35(9), 1879–1885. https://doi.org/10.1038/npp.2010.58
30. Parray, H.A., Yun, J.W. Cannabidiol promotes browning in 3T3-L1 adipocytes. Mol Cell Biochem 416, 131–139 (2016). https://doi.org/10.1007/s11010-016-2702-5