Bardziej włoskiej pizzy chyba nie da się już zrobić. Co prawda jesteśmy fanami kombinacji multi-kulti, czyli włoskie ciasto plus amerykańskie dodatki, ale niekiedy (w domu jak i w podróży) po prostu nie możemy sobie odmówić przyjemności spożycia tego klasyka – przed Wami Pizza Parma.

Tym razem ciasto przygotujemy w nieco inny sposób, ponieważ podzielimy je na dwie pizze i każdą z nich uformujemy bez wałkowania, zwyczajnie ugniatając blat rękami. Pozwoli nam to osiągnąć niemalże idealny kształt pizzy, którą równie dobrze mógłbyś otrzymać prosto z wielkiej łopaty gdzieś w neapolitańskiej knajpce.

Po upieczeniu podstawy z tradycyjnym sosem pomidorowym i ciągnącą się mozzarellą, wykończymy całość rukolą wymieszaną z sosem balsamicznym, szynką parmeńską (jeśli nie macie w pobliżu, może być też prosciutto) i startym serem długo dojrzewającym.

Co prawda nie zawsze możemy pozwolić sobie na stuprocentową włoską pizzę w warunkach domowych, ale my przybliżymy Wam tę metodę, która jest ciekawą alternatywą dla dłuższego pieczenia tej potrawy w nieco niższej temperaturze.

Aha, z drugiego blatu zrobiliśmy margheritę, no bo niby czemu nie.

To my zakładamy fartuchy, a Wy nadążajcie, ok?

Składniki:

Podstawa:

1 porcja domowego ciasta na pizzę (my do tej pizzy wykorzystaliśmy mąkę chlebową, pszenno-żytnią)

Sos marinara

250g startego sera mozzarella

Dodatki:

6 plastrów szynki parmeńskiej, pokrojonych w krótkie paski

2 garści rukoli

5ml sosu balsamicznego

100g startego parmezanu

4 pomidorki koktajlowe, pokrojone w plasterki

Wyrabianie blatów na pizzę

Porcję naszego ciasta dzielimy na dwie części. Każdą z nich wyrabiamy jeszcze ok. 2-3 minut i układamy oba blaty na opruszoną mąką blachę (możemy wyłożyć ją wcześniej papierem do pieczenia lub matą silikonową i dopiero wtedy posypać mąką). Następnie ugniatamy ciasto dłońmi, rozciągając placki do pożądanych rozmiarów, pamiętając, żeby zaakcentować boki – w tym celu dociskamy dłonią płaską część blatu tak, aby większość ciasta była cienka i krucha, a boki nieco grubsze.

Oba blaty smarujemy sosem pomidorowym. Ze startej mozzarelli formujemy małe kulki i układamy je równomiernie na pizzy.

Pieczenie i dekoracja

Jak już wspomnieliśmy na wstępie, tym razem maksymalnie zbliżymy się do Włoch w sposobie wypiekania pizzy. Piekarnik nagrzewamy do 250 stopni (termoobieg) i na samym dole umieszczamy blachę z pizzami. Pieczemy je ok. 12 minut, aż boki się zarumienią a ser ładnie stopi.

Kiedy już wyjmiemy nasze pizze, jedną zostawiamy z obecnym składem i serwujemy ją jako margheritę, a drugą dekorujemy składnikami, kładąc po kolei: rukolę wymieszaną z sosem balsamicznym, szynkę parmeńską, pomidorki koktajlowe i posypujemy startym parmezanem.

Tak wypieczona pizza parma zwiastuje biesiadną ucztę na najwyższym poziomie, a obie pizze – same w sobie – będziecie jeszcze chwilę pochłaniali oczami przed jedzeniem. Oby nie za długo, bo wystygnie.