Pierwszy z Rafaello miał być krem do smarowania, ale kiedy w Tłusty Czwartek nadarza się sposobność ku wysmażeniu pączków o smaku tych kokosowych kuleczek z migdałem i obłędnym kremem, powiedzieć „nie”, to jak wyprzeć się rodziców. A takich brzydkich rzeczy się nie robi. Z całego serca, brzucha oraz obiema parami oczu mówimy więc „tak”. Poznajcie...
Pączek. Cudowna, miękka, puszysta i wysmażona na złoty kolor istota. Symbol święta, obfitości, lat tłustych, a dla niektórych prawdziwy tester silnej woli. Niezależnie od pochodzenia, rasy, wyznania, należy zaakceptować jednak fakt, że w Polsce pączek to rzecz, od których ważniejsza jest jedynie wódka i nieszczęście sąsiada – a to już coś. Dlatego wręcz wypada znać...
Pamiętajcie, że satysfakcja to jedynie stan przejściowy. Zawsze można pójść o jeden krok dalej, bo czasami może on nas zaprowadzić do najwyższego stopnia przymiotnika „magiczny” – nawet jeśli chodzi o z pozoru nietykalne i niemodyfikowalne desery, takie jak np. Crème brûlée. Gdybyśmy pokazali jakiemuś rodowitemu Francuzowi, co zrobiliśmy z tym kremem, to pewnie najpierw zdzieliłby nas...
Crème brûlée oznacza „przypalony krem”. My lubimy przypalanie różnych rzeczy, a zwłaszcza skórek i skorupek na potrawach, także ten aksamitny w środku i chrupiący z wierzchu deser prędzej czy później musiał wylądować w naszych ramekinach. No dobra, przyznajemy się bez nabicia, że już nie raz tam lądował, ale Nitka się uparła, że nie wrzucimy go...
